Drodzy Rodzice!
Rozwój mowy jest jedną z ważniejszych umiejętności, jaką zdobywa dziecko. Trwa on przez wiele lat i przebiega w indywidualnym rytmie.
Dziecko, które idzie do pierwszej klasy powinno wymawiać wszystkie głoski prawidłowo, mieć bogate słownictwo dotyczące jego życia, otoczenia, umieć budować poprawne pod względem gramatycznym i logicznym zdania.
Prawidłowa wymowa ma duże znaczenie dla powodzenia w nauce czytania i pisania. Bez względu na przyczynę wystąpienia zaburzeń mowy (wad wymowy) należy podjąć jak najwcześniej działania terapeutyczne.
Serdecznie zapraszam do współpracy, ponieważ skuteczność i powodzenie terapii zależy w dużej mierze od Was Rodziców.
Logopeda Joanna Pawłowska
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW I WYCHOWAWCÓW
Nietypowe zachowania dziecka, zbyt długo utrzymujące się nieprawidłowości w mowie lub jej brak – to tylko kilka przykładów, które powinny spowodować zapalenie czerwonej lampki u rodziców. Na szczęście w większości przedszkoli i we wszystkich szkołach podstawowych stanowisko logopedy jest obowiązkowe, dlatego też nierzadko rodzic dostaje notatkę z informacjami na temat swojej pociechy. Należy pamiętać, że logopeda nie jest lekarzem, jednak ma wiedzę medyczną i wiedzę z zakresu nauk psychologicznych, potrafi więc wychwycić niepokojące objawy i wysnuć hipotezy. Nierzadko zdarza się, że logopeda jest pierwszym specjalistą, do którego trafia dziecko i dopiero od tego momentu rusza cała machina terapeutyczna.
Niezwłocznie udaj się do logopedy, gdy Twoje dziecko:
- nie nawiązuje kontaktu wzrokowego,
- nie głuży,
- nie gaworzy,
- głużyło, ale nie zaczęło gaworzyć,
- nie reaguje na mowę i głos rodziców ani innych opiekunów,
- nie mówi,
- mówi niezrozumiale, bełkotliwie,
- jąka się,
- mówi, ale rozwój mowy stanął w miejscu,
- mówi bez problemu, ale np. w przedszkolu czy szkole przestaje mówić,
- widzisz regres w rozwoju mowy,
- nie naśladuje gestów takich jak np. pa-pa, buzi,
- nie ma potrzeby nawiązywania kontaktu z rówieśnikami i otoczeniem,
- woli bawić się samo,
- wykazuje nietypowe zachowania, takie jak układanie zabawek w idealnie równym rządku,
- przejawia napady płaczu, śmiechu, agresji,
- źle się zachowuje w miejscach publicznych,
- przejawia ruchy stereotypowe np. machanie rękami, kiwanie się itp.
- roczne dziecka nie mówi prostych słów takich jak mama, tata, baba,
- prawie dwuletnie dziecko nie zaczyna mówić np. Mama pić, Tata daj,
- starsze dziecko nie składa zdań,
- ma trudności ze spożywaniem pokarmów,
- ślini się,
- ssie palce,
- oddycha przez usta,
- ma stale otwartą buzię,
- podczas jedzenia ma odruch wymiotny,
- chce jeść tylko konkretne produkty spożywcze i nie chce próbować niczego nowego,
- nie chce jeść pokarmów o różnej konsystencji i twardości,
- przejawia nadwrażliwość na bodźce np. na hałas, światło,
- Podczas artykulacji głosek s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż, t, d, n dziecko wsuwa język między zęby lub ociera nim o wargę. W każdym wieku jest to wada, z której się nie wyrasta. Im dłużej zwlekamy, tym bardziej wada się utrwala.
- Dziecko nawykowo mówi przez nos.
- Dostrzegamy zmiany anatomiczne w budowie narządów mowy dziecka.
- Mamy wątpliwość czy dziecko dobrze słyszy.
- Dziecko zniekształca głoski, zastępuje je innymi nieznanymi w języku polskim, np. gardłowo wymawia r.
