Dwie ważne kwietniowe rocznice początków naszej Ojczyzny
14 kwietnia w naszej szkole uczestniczyliśmy w okolicznościowym apelu, który był poświęcony narodzinom Państwa Polskiego.
Dwie ważne daty i dwa ważne wydarzenia.
- Pierwsze to 1059 rocznica Chrztu Polski, którą oficjalnie obchodzimy 14 kwietnia. Jest to państwowe święto ustanowione, zgodnie z Ustawą z 9 kwietnia 2019 roku. Historycznie jest to data narodzin Państwa Polskiego.
Chrzest księcia Polan, Mieszka I, był jednym z przełomowych wydarzeń w historii Polski i Polaków. Ponieważ jednak relacje z tych wczesnych wieków są bardzo skromne, wielu rzeczy możemy się tylko domyślać. Chrzest odbył się prawdopodobnie w Wielką Sobotę – zgodnie z ówczesnym zwyczajem – w nocy oczekiwania na Zmartwychwstanie Pańskie. Znaleziska archeologiczne sugerują, że mógł on nastąpić na wyspie Ostrów Lednicki, koło grodu gnieźnieńskiego, głównej siedziby rodu Piastów. Znaleziono tam basen chrzcielny, w którym swobodnie mógł zmieścić się dorosły człowiek. Przypuszcza się, że razem z księciem ochrzczony został jego dwór.
Chrzest księcia Mieszka I miał doniosłe znaczenie polityczne, kulturowe i tożsamościowe – wprowadził rodzące się wówczas państwo polskie w krąg cywilizacyjny Europy Zachodniej. Za symboliczną datę Chrztu Polski uznaje się Wielką Sobotę, 14 kwietnia 966 r.
- Drugie to Tysiąclecie Królestwa Polskiego. W 2025 roku mija tysiąc lat od momentu, który na zawsze zmienił oblicze Polski – koronacji Bolesława Chrobrego na pierwszego króla Polski. Ten przełomowy akt w 1025 roku oznaczał podniesienie państwa polskiego do rangi królestwa, co symbolizowało jego suwerenność i równorzędną pozycję wśród europejskich mocarstw.
Bolesław Chrobry, pierwszy koronowany król Polski z dynastii Piastów, syn Mieszka I i Dobrawy księżniczki czeskiej.
Był on jednym z najbardziej wojowniczych monarchów w dziejach naszego kraju.
Otrzymał przydomek Chrobry, ponieważ odznaczał się siłą, odwagą i walecznością. Wygrywał liczne wojny, dzięki czemu rozszerzał granice Polski.
Kontynuował politykę swojego ojca Mieszka I, który przyjął chrzest w 966 roku i oddał Polskę w opiekę papieżowi.
Niszczono figury pogańskich bogów i pogańskie świątynie, a budowano kościoły, klasztory i szkoły.
Bolesław chciał, aby Polska była większa, silniejsza i aby inne słowiańskie plemiona dołączyły do niej.
Poeta Julian Ursyn Niemcewicz tak o nim pisze:
„Był to król dobry, w boju srogi.
Był sprawiedliwy i karał swawolę.
Pod nim bezpiecznie
i kmiotek ubogi orał swoje pole.”
Chrobry żył około 58 lat. Jak na czasy średniowiecza osiągnął on sędziwy wiek.
Ceremonia koronacji Bolesława odbyła się 18 kwietnia 1025 roku w Gnieźnie. Uroczystości trwały prawdopodobnie 4 dni. Przebiegały wśród biesiad i uciech.
Państwowe Święto Chrztu Polski oraz tysiąc lecie koronacji króla Bolesława Chrobrego są dla nas okazją odkrywania w chrześcijańskich dziejach naszego narodu impulsu do współczesnego budowania codzienności na chrześcijańskich wartościach, które stanowiły fundament polskiej państwowości.
Bądźmy dumni, że jesteśmy Polakami! Uczmy się historii naszego Kraju i przekazujmy ją następnym pokoleniom.
Okolicznościowy apel został przygotowany przez uczniów klasy IV i V pod opieką wychowawczyń p. Edyty Bliźnik i p. Anety Kanapik.
